ağlamayasın sakın yarim
veda ederken sana
feri gitmişse gözlerimin
er yada geç
bir sela okunmuşsa
musalla taşına varmışsam huzurlu
soluncanlar sahipse artık bedenime
ne feryat et ne figan
sessizliğinde gecenin
dökülen ten gibi
karışsın aşkın
anı topraklarıma
hiç bir kelam kalmasın
sen ben diye
kaybolsun bize yazılan
tüm şiirler
koyu kalemlerle karala
gözlerinde tutsak ettığin aksimi
sakın ağlama
unut beni
unut bizi
zaman var ya bu zaman
gözyaşlarınla makaraya alırda
celladın olur dünya
yeşim demirelli
