Elif Dedim...
Eyy ardından koşarken, ardına bakmayan yar
Elif dedim.
söyle
Ankara'nın yanaklarına düşmesin
artık tuzlu sular
nicedir
ayrılık türküleri çalıyor
sokakları
en sevdiği nakaratı dinletip duruyor
gökkubbesi
ve
Elif
ve
şems
ve
nil suyu gözlerin
ve
aşktan gelen kelam
soldan başlamıştık acıtmaya ruhumuzu
hatırladın mı Elif
ne çok anlatırdın aşk denilen masalı
aşk bilmiş sanki bizi
saklamış ebediyetten kendini bize
söyle Elif
bizi artık affetsin
oysa
haziran dolu düşlerimiz vardı
Eylül yaşatmasın söyle Elif
kimler azarladı
merhametsiz degildik
sev deseydi
severdik be aşk seni
yüzüm bir kuru dal
gözlerinden dökülmeyen yaprak kalmadı
üflesem biteceksin sanki
g/izini sürdüm Elif
seslerin dökülmüş yol boyu
gri kentlerce koştum
kahretsin değersin
kimsesiz ve düşün/cesizim bilirsin yine sana bağlanmak üzereyim
Ruken
(
Elif Dedim... başlıklı yazı
Ene Araf tarafından
4.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
