Unut Unutabilirsen
Hayatın sıradan zamanları gibiyiz
Öyle yokken, öyle silinmişken hafızamda
Değmeyiz hatırlanmaya
Öyle unutmaya az kala çıkarsın yoluma...
Güvercinlere yem atarken
gecenin en sessiz yerinde tutuşurken yıldızlar
öyle söndüğüm yerden tutuşurum.
Soğuk yatağım...titreye titreye büzüştüğümde
içim yanmış sabahın köründe,
ararken bir bardak su
öyle yokken, öyle silinmişken tadımdan
İçimde binlerce şiir kaynarken daha
az evvel silinmişken hafızam
Öyle unutmaya az kala çıkarsın karşıma...
Can’a saplanan sözlerin..
gözlerin...
Düştü soframın ortasına
öyle doyduğum yerden açıldı iştahım...
Kentin ışıkları sönmüşken
Gece aşıkları, yanmış mum ışıkları
paslanmış kirli sakalı
bir de şarabın çanağı
yudumlarken aktın içime..
Ayılmaya yüz tutmuşken
az evvel silinmişken hafızam
Öyle unutmaya az kala düşersin yanıma
bir de çekersin tabure
şerefine sevdiğim...
Haydi unut, unutabilirsen....!
(
Unut Unutabilirsen başlıklı yazı
rosens tarafından
7.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
