Ey yolcu…
Aşktan sual edersin
Peki, niçin
Perişan bir haldesin
Hangi derdin
Hengâmesinde inlersin
Aşk, yürek gücüdür
Sefaleti ve acziyeti reddeder
Kalpte en yakından başka
Sair muhabbetlere
Geçit vermez
Çileyi, cefayı
Hak bilir yeise düşmez
Bedeni arzu
Ve iştiyaka ram eylemez
Nefsi, en yakına
Kulluktan sarfı nazar eylemez
Azim ve irfan,
Edep ve ihsan içindir
Varlığın yegâne nişanesi
O’nda hiç olmaktır
Ruh, bilincin,
Bilinç dimağın içindedir
Nefes, vakti
Belli olan bir mürtettir
Aynalar yalan söylemez,
Zan a tenezzül etmez
Her doğru ve hakikatte
Yalan denilen
Dünya da öğrenilir,
Ah etmek kar etmez
Ömür kitabı iki kısımdır
Biri senin
İraden olmadan yazılan
Diğeri de bizzat
Tercihlerinle yaratılandır
Aşk, aklı ve fikri olan
Gönle itibar eder
Aklıselimlik ve kemali yetin
İkamesini bekler
Yoksa yaşamak için
Yaşayana kim itibar eder
Vasat bir beşerde
Aşk ve sevda nefisten neşet eder
Ruhsuz ve kalpsiz hevesler
Girdabında nefes nefse koşar…
Mustafa CİLASUN