Bin doğrunun içinde hep tek yanlışı seçtik

Doğruyu göremeyen gözümüzden utandık

İtibarı bitirdik, senet devrine geçtik

Beş paraya endaze sözümüzden utandık

 

Tek söz söyleyemedik gönülleri kırmadan

Yaradan’ı unuttuk kaza-bela görmeden

Erkeklik damarımız bir an mola vermeden

Oğulla gururlanıp kızımızdan utandık

 

Veysel’in bir adı var, tadının son avazı

Türküler öksüz kaldı, yâd edilmiyor bazı

Öz kültüre ekledik diskoyu, popu, cazı

Yılların kadim dostu sazımızdan utandık

 

Her yanımızı sardı bir uygarlık dürtüsü

Uygarlık diye bildik giyim kuşam ve süsü

Kısa geldi biçilen medeniyet örtüsü

Etek altında kalsa dizimizden utandık

 

Başıboş kafalardan başıboş söz çıkınca

Emir telâki edip kardeş kanı dökünce

Aynaların önünde aks(imize) bakınca

Karşımızda beliren yüzümüzden utandık

 

Ruhumuzda zamana yetişmenin kaygısı

Dilimizde mesnetsiz düşünceler yaygısı

Kalmadı hiç kimsede ana, baba saygısı

Atamızdan yadigâr özümüzden utandık

 

Akıllar bulandırdı her an yeni kurgular

Herkes düzende parça, kim düzeni sorgular?

Gün gelir hepimizi birer birer yargılar

Tarih sayfalarında izimizden utandık

 

Kenan Baran ( 01.11.2011 )


( Utandık1 başlıklı yazı Kenan Baran tarafından 9.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu