Hüznü(e) çalıyorum her halinde aşkın
Şerefine son kadehte Mihrimah'ın
Varsın yazsın istikbalime tutanaklar
Müebbet bir özlem
Tam şuramda herkeslerden habersiz
Gökyüzünden koparttığım bir parça saklıyorum
Ne yırtıldı ne delindi gönüllerimizin arasındaki perde
Aşkı vurdu mu yürek, Mihrimah'ım bahane
Düşe kalka koştuğum peşinden bir kopya mı?
Aramızda koca dağlar, aramızda küçük bir kopça
Ah Mihrimah ah dursun kanı dudaklarımın
Bir gelincik yaprağı bastırsana
Teselli sunni bir nefestir düşünce zanna
Giden varsa gece on iki treniyle
Mavi istasyona
Bekliyor desin bir elinde bavul,bir elinde gazete
Bekliyor desin bavulun üstünde
Bir demek beyaz karanfil
Aşk; umut, ekmek'tir
Aşk, umut ekmektir,
Mihrimah için
Hayal gerçek ne varsa eğip bükmek
Tüm isimlerini eşyanın
Tüm kelimeleri unutup beklemektir
Çareye bir tek siz\i ekledim
Kalabalıklar ey kalabalıklar
Çekin uğultusunuzu gölgenizi üstümden
Yüreğimin yankısını
Aranızda kaybettim
Siz hep baharlarda
İnce zarif narin
Bense inadına hep inadına
Zemheri'yi sevdim
Kirpiklerime toplanırken kar
Kuğuları üşeyen parkta
Soğuk başkentin kuru ayazında
Nefesimle ısıtarak kuşların ekmeğini
Bembeyaz Mihrimah'ı bekledim
Bir hırsız gibiyim yarı aralık aşkın kapısında
Şanş, talih, kader ve ben
Mihrimah'a bir karış uzaklıkta
Bir fırsat olsa çıkarsam başımı
Korkuyorum!
Mihrimah'ın gözlerinde görmekten başkasını
Korkuyorum!
Ya görünce Mihrimah omzuma yaslamazsa başını
Korkuyorum!
Ümit Seyhan