Online Üye
Online Ziyaretçi
GEL
Bir umut
dikmiştim gönül bahçeme,
Çiçeği dalımdan
dökülmeden gel.
İsmini ekmiştim
gönül bahçeme,
Yüreğimden kökü
sökülmeden gel.
Akşam oldu,
güneş ufuktan aşar,
Kuşlar kanat
çırpar, yuvaya koşar,
Göğsümden son
nefes dışarı taşar,
Canım bedenimden
çekilmeden gel.
Sana açmış bende
gül desen desen,
Şimal rüzgârı
mı, poyraz mı esen?
Açılan güllerdir
yar bana küsen,
Sararıp toprağa
dökülmeden gel
Görenler
diyorlar divane bana
Bakışınla kıydın
tendeki cana
Salın gel
gönlüme gizlice suna,
Belim iki büklüm
bükülmeden gel.
Bekir der, son
umut, seni bekledim,
Saniyeyi
saatlere ekledim,
Gider ayak her derini yükledim,
Mezar taşım başa
dikilmeden gel
Bekir Akbulut
28.09.2012