Yattın uyudun, ayrı bir odada, başka bir yatakta
Kabullendim seni, biraz yakında, ama daha çok
uzakta
Sarıldım sana umarsız yalnızlığımın çıkmazında
Sanki umutsuzluk denizinde bir ışık bulma umuduyla
Sevdası beni kavrıyor, yaramı kanatsa da
Kabul sevmesin beni, ne de olsa çok uzaklarda
Ona bir demet yaptım sıra sıra kış çiçeklerinden
Belki içimdeki kışı ısıtır, renkleri, kokuları ve
ona hissettireceklerinden
Gecenin ışıkları körfezden yansımıyor
Gece uzun, benim hüznüme hiç aldırmıyor
Bir martı süzülürken karşıdan sade ve
derinlemesine
İnsanlar meşk ediyor sanki her şey
güpgüzelmişçesine
Usul usul dinliyorum huşuyla eğlenenleri
Neşe bol ama şarkılar ağlıyor, zor istekleri
Az sonra susarlar saat tam on ikiyi vurunca
Yalnız evlerine, dünyalarına giderler, karınca
kararınca
Sen uyuyorsun, o başka soğuk yatakta
Bense yazıyorum, balkondaki tahta oturakta
Yıllar öncesini düşünüyorum, bu tarihte ve burada
Lakin sular durulmuyor, onarılacaklar var
hayatımızda
Yarın güneş doğunca kim bilir, bambaşka olur
Sırlar parıldamış, surlar yıkılmış olur
Belki aşk yeniden doğar açılan perdelerimden
O zaman akan yaşlarım da durur Mavişehrin
bahçelerinden
Yazarın
Önceki Yazısı