Sıcak temmuz sabahı güneş yine yakmakta
Çöle dönmüş toprağım suya hasret bakmakta
Açmıyor gül karanfil birer birer kuruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Bir yeminle bir veda aşkı bitirir sandım
Öfkeyle çıkan söze en çok da kendim yandım
Yürek yorgun, ben yorgun, sevdan beni vuruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Şimdi yitik sevdanla yüreğim sanki bir kor
Küle dönmüş aşkınla halim inan ki çok zor
Seni sensiz yaşamak yüreğimi buruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Arıyorsan bu aşkı solgun benizlerimde
Sevdamız boğuluyor hüzün denizlerimde
Denizler kabardıkça dalgalar kuduruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Bitti artık bu sevda sen de sil bir kalemde
O zaten çoktan silmiş gönlü başka alemde
Soldu açan çiçekler dallarında çürüyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Kardelen
Serap Sönmez