GURBET GİBİSİN
Sen benim başımda püsküllü bela
Çişil,çişil yağan yağmur gibisin
Hayalin gözümde tütüyor hala
Bana uzak düşen gurbet gibisin
Ne özlemim biter nede hasretim
Yokluğunda bile ben seni sevdim
Öylesine hasret, öyle muhtacım
Erişilmez dağlar karlar gibisin
Hasretim bir duman tüter başımdan
Kolye yapıp taktım sabır taşından
Yağmura gerek yok göz yaşlarımdan
Haziranda bile yağmur gibisin
Sabır diliyorum yüce tanrımdan
Ne kadar yaşarım bilmem acından
Belki öleceğim artık kahrından
İlacı olmayan kanser gibisin
Beklide yazdığım son şiirimsin
Beklide içtiğim son kadehim sin
Sen çözülmek bilmez bir kör düğüm sün
Çaresiz bir yara çıban gibisin
Hayal perest gibi koştum peşinde
Almadın içeri zalim kalbinde
Bir şey anlamadım inan sevginde
Her gece gördüğüm kâbus gibisin
CAHİT ALUÇ