Online Üye
Online Ziyaretçi
Toprak susuzdu,
Gece uykusuzdu.
Bereketiyle geldi
yağmur.
Iramıştı uzun
zamandır.
Ruhlarının
aklandığını,
Tüm soru
işaretlerinin,
Ünlemlerin,
Saklandığını fark
ettiler.
Yağmur bereketiydi bu.
Yücelerin muştusuydu.
Geven dikenlerini soyunmuştu,
Körsünün gözleri,
ışığa doymuştu.
Gece, kendi renginde
boyadı gökkuşağını.
Aşk, terlemiş parmak
uçlarını,
Dudaklarında gezdirdi.
Sırılsıklamdı saçları.
Aşkları çırılçıplaktı.
Yağmur bereketi
damlıyordu göz bebeklerinden.
Bütün kelepçeler sökülmüştü
bileklerinden.
Toprağın yalın kokusu
fışkırıyordu yüreklerinden.