Yine anarşi yine askeri yönetimler
Boykotlarla mitingler hocasız eğitimler
Bir Mayıs katliamı, Maraş ve Kızıldere
Deniz, Yusuf, Hüseyin vakaları betimler
Diyarbakır depremi, Abdi İpekçi acı
Ne ihtilal ne Yılmaz Güney değil ilacı
Hep hazandı yaşanan tüm yetmişli yıllarda
Arabesk doğdu, oldu Orhan Baba baş tacı
Gırgır ile neşeli, Semiha’yla mutluyduk
Manço, Sezen dinledik Köprü’müzle kutluyduk
İnönü’ye ağladık Cemal’le gururlandık
Demokrasi sürgünde, üretime utluyduk
Ne cepheler idamlar ne de koalisyonlar
Kaldı yaşanmadık biz hazır manga piyonlar
Uranüs’den talimat geldi haydi Ordumuz
Tek suçlu asker mi ? Ne yaptı fason lejyonlar ?
Maziye kaygı değil saygı duymalı ancak
Tekerrürden imtina ile korunur sancak
MCU
Örfi İdare hiçbir başlık altında haklı gösterilemez, lamsız cimsiz demokrasi katilidir, ancak perspektifi açar isek; şiirimdeki Lejyon kavramı A.B.D. tedrisatlı tüm siyasilerimizi kapsadığı gibi haklılığını silahlarda arayan sokak dövüşçüsü tüm klik ve fraksiyonları da içermektedir zamanının popüler deyimi sağcısı,solcusu, akıncısı, ülkücüsü, devrimcisi sıfatlarıyla.
Utlu : isteksiz, çekinik, sıkılgan.