Gönül harmanlarda savruldun durdun
Sevda mumluğunda erir dudağın
Yüreğin boşaldı hazana vurdun
Sevda mumluğunda erir dudağın
Rüzgardan öteye geçmedi sözün
Tuvalin üstünde sarı bir güldün
Yakıldı toplandı kuruyan özün
Dostun acısına kahkaha güldün
Nesimi dillerde derin yüzüldü
Pörsümüş suratın zamana dönük
Veysel'in sazında dilin çözüldü
Kuruyan gazeller elimde sönük
Turunç bahçasında elma sevdiğim
Gülün dikenidir aşkın kemendi
Kem sözden uzak dur canım bildiğim
Dudakta çimlenir kiraz tülbendi
Yakışların dolu ele giderken
Ahların tüllendi gün kanadımda
Bakışın sallansın aşkı güderken
Çekmiyor ahlarım tel saradımda
Şimdi kapıları ardından salla
Gözümün ferine indir perdemi
Dualar kesilsin bin kahkahayla
kalbine müptela serin yerde mi
Kalbimde aşkının gen haritası
Sensin sultanların en harikası
14 Şubat'a...