Online Üye
Online Ziyaretçi
AĞLAYAN SADECE SOKAK
...........................................KEDİLERİYDİ
.............................................................USTAM
........................................................................ÖZGÜRCE
....................ELLERİNLE GETİR HANÇERLENMİŞ RUHUNU
susssssssss
ağlama
kaç kalemi kırdım her damlada
asılırken kirpiklerine...
ellerin mendilim
dokunurken yanaklarıma
ince bir pusudayım
sessizce tükenerek
ellerinin uzandığı yerdeyim
Kaçma
Kaçma ki
vurmayalım
gözyaşlarını zincirine
halka
halka
yüreğimde parmak izine fişlenmiş
cinayetlerin katiliyim
astım düşlerimi Filistin askısına
şoklanarak
kaç ihanet vurdu bizi
arka sokakların erketesinde
amansızca
düştü omuzlarımız
her vurgunda
ölmedik
biraz daha büyüdü nefret
saklanırken içimize
eyvallah
eyvallah dedik
yüzümüzü dönerken duvara
ağlayan
sadece sokak kedileriydi işte
gördük ölümü
ince
ince
bir çizgi üstünde
tamda dudaklarından öperken
kan kustuk
susmuştu insanlar
kör ve sağır
üstelik dilenciydiler
ellerini açmışlardı arta kalan sevdalara
kan dudaklara
bir gece daha ölüyordu
şafağı görmeden
bölüne
bölüne
tutuklarken düşleri
yaktılar
bizi milyon kere
Biliyor musun USTAM
işte o gecelerde tanımdım seni
prensesler uyurken masallarla
ben seni masal sız sevdim
olduğun gibi
çırılçıplak bir çocuk gibi
bakma dedin
gözlerime
baktım
gözlerine ellerini tutmadan
gördüm yüreğini
ve sırtındaki izleri
her iz bir gün
bir ömürdü sanki
ustaca
çizilmiş bir resim gibi
seni
buldum her çizgide adım adım
adını yazarken ruhuma
bir merhaba
birde portakal çiçekleri koy baş ucuma
usulca
gelişin sessizce olmasın
öyle bir olmalı ki
gökyüzü
delinip
fırtınalar kopsun
depremler olsun
uzattığın ellerinde USTAM..
......................................ÖZGÜRCE
Mahir ULAŞ
ELLERİNLE GETİR HANÇERLENMİŞ RUHUNU
Yazarın
Önceki Yazısı