Umurunda
Yendim mi sandın hayatı, ölüm sana yaklaşıp dururken?
Bildim mi sandın sırrını insanların, sırra doğru giderken?
En bilinmez soruyu sormadın henüz zihnine; daha erken,
Yaşanacak bir ömür dolusu çile ve yaşatacakların varken.
Tanımıyorsun uykusuzluğun hınzır sessizliğini henüz, belli,
Hele bir insanlar terk etsinler hayatını ve hayallerini temelli,
Hele bir duy sessizliğin çığlığını, hele bir gör her yol engelli,
O zaman anlarsın ya da anladığını sanırsın her şey neden bedelli.
Sil gözyaşlarını ağlama artık her şey sanki seninle ilgili gibi,
Kendine ağladığın, bencilliğe doyamadığın ne kadar da belli,
Ağlamak çözmez zihnindeki kör düğümü, vermez sana iyiliği,
Kendine acımaktan vazgeç, gör artık insanları ve köleliğini.
Bir suçlu arıyorsan yaşadıklarına ve uzakta, bil ki yanlış yoldasın,
Aptal bir krala soytarı olmayı sen seçmedin mi, sanki bir rüyadasın,
Hem aptal, hem kral, hem soytarı aynı bunalımda ve yangındasın,
Sen bunların hiç birisi, dünyaya yabancı kalmış bir ruhun umurundasın.
(
Umurunda başlıklı yazı
MESUT ÇİFTCİ tarafından
17.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
