yokluğun öyle bir yaktıki içimi
görmeliydin görmeliydin
gözyaşlarımın yanaklarımı yakışını
acı içinde kıvranarak çırpınışlarımı
öyle bir yaktıki bugün yokluğun
paramparça kalbimi meleğim
ağlaya ağlaya yollarını bekledim
gel dedim hep içimden gel
ölüyorum son nefesteyim
yağmur yüreklim canevim
hasretimsin sen benim
gözümün yaşı gönlümün yası sevdiğim
gel desem gel neredesin
son nefesteyim gelemezmisin
meğer ne çok sevmişim seni sevdiğim
yanımdayken bilememişim bilememişim
canım yanıyor canım sevdiğim
ölüyorum son nefesteyim
aldığım her nefes yaktı sensiz boğazımı
saatlerce sayıkladım birtanem sayıkladım adını
iste vermezmiyim uğruna bu canı
ben yanayım birtanem senin yerine
canımın canı ölüyorum son nefesteyim
çırpınıp duruyorum kalbindeki kafesteyim
HANİFE DUMAN
