ÇOK CAHİLİM
“ Biz emaneti göklere, yere, dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten kaçındılar.
Zira sorumluluğundan korktular. Ama onu insan yüklendi.
İnsan bu emanetin hakkını gözetmediğinden cidden çok zalim çok cahil bulunuyor.” Ahzap 72
Bakmayın sokak ortasında
Sesimin son şiddeti
Nefesimin tükenme noktasına kadar
Pervasızca çırılçıplak
Avaz avaz
“Buldum, buldum” diye bağırmayışıma
Çağlar öncesinden günümüze
İlim sahiplerinden ilimsizlere
Belki de; hep “ben, ben” diyen
Sizleri göremeyen
Kendini bilmeyen bizlere
Ferman hükmünde ki:
“İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır”
İhtarı mucibince
Kim olduğumu düşündüğümden
Arşimet olmadığımı bildiğimdendir.
Belki de,
Gerçek varlık, tek mevcut
Eşsiz “Ehad” olanı…
Şu sonsuz Kâinatı
Ve ahiret âlemlerini yaratan
Yaratılmaya muhtaç olmayan
Kudreti sonsuz “Samed” olanı…
Varlığı kendinden olan
Zat-ı Zülcelal’in
Göklere, yere
Dağlara teklif ettiği;
Yüklenmekten kaçındıkları emaneti
Geri çevirmeme adına teklifi
Omuzlarıma yüklediğim
Emanetin hakkını
Gözetme gayreti düşündüğümdendir.
Velhasıl
“Çok cahil” olduğumu bildiğimdendir
HALİL MANUŞ
23.02.2014 – 07:45