Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir gün kimsesiz kalmış akıl
Etrafı boş kafalar boş
Düz yolu kapamış
Eğri haramiler
Bilenler kayıp
Unutulmuş fikrin asaleti
Düşünceler hapsedilmiş
Beyinler zindan karası
Kırık dökük idrak merdivenleri
Tamiri imkânsız idealler
Kalabalıklara küsmüşler...
Ne duyan var ne gören
Çekip gitmiş prensipler
Kullanım dışı irade
Zekâ atıl
Dil öyle alışmış ki yalana
Karar makanizması körelmiş
Tutuksuz yargılanıyor karakter
Suçu belli değil...
Kimliği silinmiş yoklama defterinden
Ruh azapta yalnız çaresiz
Oysa asırlardır yoldaşıydı kalp ve akıl
Ne güzel bir üçlüydüler
Şimdi solgun bir silüet istikbal
Nefes almaktan ibaret sanki
Yaşam sandıkları bu hal
İnsana dair her şey
Akılsız başlara sürüldüler...
Ş.AYDOĞAN / GÜLCENAZ