Yokluğun Kıyametim...!
Titriyorken ellerim nasıl yazsın kalemim,
Ben seni satır satır yüreğime yazmışım...!
Kıyametimse hasret hiç biter mi elemim,
Ben aşka mezarımı ellerimle kazmışım...!
Gözlerine bakarak kendimden geçiyorum,
Hayaline sığınıp derdimi açıyorum,
Ektiğin rüzgarlardan fırtına biçiyorum,
Şu yalancı dünyanın dümeninden bezmişim...!
Benim korkum çok büyük ne açlık ne susuzluk,
İçimde büyüyen dert sensizlik umutsuzluk,
Kıvrılsam dizlerinde vız gelir uykusuzluk,
Feleğin oyununu ben kaç kere bozmuşum...!
Binlerce isyanımı yasakladım dilime,
Vurunca kilitleri şahlandı her kelime,
Sevgimi zaaf sanıp acıma hiç halime,
Ben aşkın şerbetını Haktan içip sızmışım...!
Yalancı baharlarda sen çalıyı gül sandın,
Zamansız açtı güller sahte renklere kandın,
Aldırmadın sözüme başkasına inandın,
Demek ki senin için geçici bir hazmışım...!
Artık boyumdan büyük hayaller kurmuyorum,
Gördüğüm her rüyayı hayıra yormuyorum,
Umrumda değilsin ki hiç bir şey sormuyorum,
İlgisi yok seninle ben kendime kızmışım...!
Hüzün Bulutu
(
Yokluğun Kıyametim...! başlıklı yazı
hüzün bulutu tarafından
2.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
