Online Üye
Online Ziyaretçi
Güneşin ısıttığı bir
çehre benimki
Zaman zaman acıların
ezdiği
Hüznün yüreği kanattığı
yetmedi mi.
Dolunayın ışığında
parlayan bir yeryüzü
Yer yer karanlığın
hükmünü kaybettiği.
Anlayacağın belirsiz
bir gidişat
Gülerken ağlamak,
Ağlarken kahkahalara boğulmak.
Bazen neşe bazen
ıstırap.
Sızım sızım sızlayan
vicdanlar
Birazcık merhamet
saklıysa
Hiç düşünme ve uzat
elini
Ve kuşat sevginle tüm
evreni.
İnsanız olabildiğimiz
kadar
Sevmeliyiz
yetebildiğimiz kadar.
Ne servet ne cehalet
Saklıdır kalplerde asalet.
Belki bir düş belki de
gerçek,
Sadece sevgi bahşedilen
o muazzam hikmet.
Sonu gelmek bilmeyen,
Gözlerde parlayan,
sıcacık, derinden…