Her gün biraz daha yaklaşıyorum
Sana
Oysa sen her gün biraz daha uzaklaşıyorsun
Benden
Neler hissedip yaşıyorsun bilmiyorum ama

Sendeki  ben için
Oysa ben ne savaşlar veriyorum
Sendeki benle.
Acımasız oluyorum
Kendime
Milyonlar kez soruyorum  kendime neden sen
Bilmiyorum
Yazıyorsun ya,
Bana benden uzak dur diye

Ve ekliyorsun yazılarına
Küle dönüşürsün üzülürsün, canın yanar  diye
Anlam kazanmıyor yazdıkların bende
Neden
Bu kadar sendelemek
Hiç düşündün mü karda açan kardelenleri
Çekingen ve ürkek olsalardı
Hiç açmazlardı
Açmadan ölürlerdi
Dağın en sessiz en ıssız doruklarında
Karı delip çiçek acan kardelen çiçeği,  değil mi?
Sen de çık zırhından artık 
Tükeniyorum yavaş yavaş
Bende ne sabır nede zaman kaldı
Gönlüne ek kardelen tohumunu.
Ve müsade et,  orada kardelen yeşersin 
Sevginle büyüt kışta açan çiçeği
Bırak ömrü kısa olsun
Doruğunda mutluluk varsa
Ben ordayım seninle hoşçakal.


sustum


( Kardelen başlıklı yazı beyhan ilhan tarafından 6.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu