5 Ekim 1988 günü Ebediyete intikal

eden Nevzat’a





O’nu ölmüþ dediler,yasýný tutacaðým,

Eski yerine çekilinceye dek yýldýzlar.

Býraktýðý elemle belki kül olacaðým,

Hasretim feleðin dört bucak kollarý kadar...



Bir sancýlý ekime girdiler kurtlar,kuþlar,

Sonbahar kýskanýyor keder yüklü halimi.

Ýpe çekildi sevgiler ve iþte bitti yokuþlar,

Semalar kuþatmýyor ok çeken halimi...



Kimsesiz sahillere geminle yol alýrken,

Bir ýslak mendil ile el sallamadýn bize.

Kaderden de ileri nasýl davrandýn erken?

Usturalar dayadýn! Çiçekten sevgimize...



Þefaatini serper,rahmetidir alemin,

Sonsuzluk ikliminin perdesini arala,

Rahat uyu kimsesiz sahilinde elemin,

Demir al! Kýskandýðýn pervasýz dalgalara...