Can...
Rengarenk boyalar aldım
Tek tek fırçaları yokladım,
Sessiz ve sakin bir köşe aradım
Tuval için şöyle bir bakındım
Nazar ettikçe...
Yazılmamış kitabın haline girdim
Aldığım nefesin müddetini
Tefekkür etmek için irkildim
Boyun büküp sessizleştim
Kalem ki yazmak içindir
Kelamı hasretmek için farktır
Ancak edep ile manalıdır
Akıl ve izan...
Sıratın vecdi için neye muhtaçtır
İrade niçin bahtının yazgısıdır
Her nefes niçin yaratılmıştır
Görmeyen kalp
Hissetmeyen ruh nasıl bir manadadır...
Mustafa CİLASUN
