Ölüm, asude ülkenin özgün bestesi.
Hiç bir şarkıya benzemez güftesi.
Bazen kar sesi, bazen yağmur sesi.
Azrail’in kanatlarından dökülen hazan sesi.
Okunduğunda kulağa ilk ezan sesi,
Hayat, ölüme teslim oluş busesi.

Gözler ufuklarda,
Kulaklarda su sesi.
“Şahadet” olsun dudaklarda veda busesi.
Son nefes sonbaharın hüzünlü hikayesi.
Ölümdür bu cihanda yaşamanın payesi.
Kar sesi sessizliğin sesi.
Yâr sesi,
Hasretin kor busesi.

Vedaı güçleştirir yârin gamzesi.
Ölüm veda veda gam sesi.
Ah,hicran sesi!
Hazan mevsimi sesin üşümesi.
Yine gelip çattı eylül günleri.
Bunların cümlesi veda busesi.
Gün gelir öper ölüm alnından herkesi.
Ankara,16.10.2009 İ.K

( Veda Busesi başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 16.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu