her bekleyiþ yeni sevinclerle gelmiþti ..ve her gidiþin ayrý bir hasret vurgunuydu yüreðime...ve sevdamýn varlýðýnda senin kokunla yaþarken..her gidiþinde bin kere ölmeyi öðrendim..aðladým olmadýðýn gecelerde...

..................çok þey bir þeydir bazen..bir þey ise çok þeydir ...
senin suçun gözlerindeydi belkide...sevdanýn sýçaklýðýný kurþun gibi yüreðime iþledikce senli günlerim de her bir yaþama ümidimle ve birde senszilikle öldüm ben...yokluðun..hain bir catýþmada aniden gelen kurþun yarasý gibi iþledikce yüreðime bilseydim ..ah bir bilseydim bana bu kadar zulum olduðunu severmýydim seni..adýný söylemeye ah ederdim ahdým cýksýnki..beceremdim...kaç kere tutup getirsemde yüreðimi senden..yine hep sende buldum kendimi...ve bitiþlerim oldun hasretlerinde..bazan özlemlerim öylesine agýr basardýki yüreðime..percemlerimden yiterdim..ve her gelmediðim günlerde ölümüme bir dua dökülürdü dilimden yokluðuna aðýtlar yakardým..ve özlerdim seni..yeniden yanýmda olsan derdim usulca baþýmý göðsüne dayamak ve aldýðým nefesimde kokunu duymak isterdim...ellerinde güvende olmak ve sýcaklýðýnda ýsýnmak isterdim..ama hiç biri olamzdý olsada daha sana doyamadan biterdi..ve zaman en büyük düþmaným saatler kanlýmdý benim su gibi zaman inadýna aktýkça ben sana daha sýkýca sarýlýr dua ederdim zaman donsun diye..ama olmadý be yiðidim..bir göz kýrpmasý gelirdi senli saatlerim..daha yanýmdayken bile özlemin yaktýkca beni..sadece ölmek isterdim..gözlerinde gözlerimi hayata kapamak mutlu ederdi beni kollarýnda kalmak gibi...

............................ve sen gidince ..ilk önce ben kendimden giderdim...senden gitmeye..sensizliðe gücüm yetmezdi..senin bende çok þey olduðunu bilirdim elbette..ve ben seni ilk gözlerinde sonrada alýn terini anlatan o nasýrlý ellerinde sevmiþtim..cayýr kuþlarý gibi ürkek bakan gözlerin iþlemiþti sevdamýzý oya gibi yüreðime..ve sevinclerle attýðým her adýmýn bana ecel olduðunu bile bile sevmiþtim seni...ve ben her gidiþinin ardýndan bakarken caresiz..bir martý gibi kanadý kýrýk düþerdim gölgelerine..ve çekmezdim perdelerimi belki geri dönersin diye..

................ve sen hiç bilmezdin..belki bilseydin gýdemezdin yiðidim...
iþte onun için senin suçun gözlerinde saklýydý..bulut öfkelerinde rahmet yaðmasý gibi sen gözlerinle inivermiþtin yüreðime..çöllerime sen yürüdün..rengin rengim olmuþtu..ve seni her þeye raðmen býrakýp gidemezdim..

...................seni terk etmenin adý..ilmek tadýnda ekþirdi dudaðýmda...yaþamak baldýran zehiri gibi kývamýnda kaldýkca hasretlerin de ben bende biterdim...kýrýlýrdý kanadým kolum..ezilerek geçerdim yokluðunda bir daha bir daha kendime sevdama yenilirdim...

ve ben..seni asla terk edemeyeceðimi bile bile...

seni her gidiþinde hep terk ederdim..bir adýn kalýrdý dudaðýmda birde gözlerimde gözlerin..senin suçun bana terk edilmez olarak gelmendeydi yiðidim...ve her gidiþ bir geliþe..ve her geliþ bir gidiþe gebe bir hayattý bana verdiðin ..her geliþ doðum sevinci tadýnda..her gidiþ ölüm sancýlarýndaydý..taki gelene kadar beklerdim öylece..susardým acýkmazdým aglamazdým öylece kalýrdým..nezamanki..sokaðýmýzýn baþýnda yüzün görünürdü..baharla topraðýna yürüyen kökler gibi cana gelirdim..ve ayaklarým kaýpmýza koþardý..gözlerimde yldýzlar yüzümde çoçuk sevinclerimle karþýlardým seni..ve senli saatlerime en büyük düþmanýn zamandý..su gibi akýp giden zamandý..daha nefesinde ýsýnmadan daha kollarýndaki o güvenlý hururun tadýna varmadan gitme vakti arsýz bir hazan gibi calardý kapmý..ve ben alnýma býraktýðýn bir buseyle oracýkta kalýrdým..ve giderdin..daha gölgen eksilmeden duvarlarýmdan..daha ayak seslerin merdivenlerimizden duyulmaz olmadan kocaman bir özlem sarýp sarmalardý beni..bir öksüz gibi bakardým gözlerine caresizdim..onun için hep derdim ya yiðidim en büyük suçlu ...en büyük suclu yiðidim....
....................senin gözlerindi....iyiki varsýn yiðidim......