bıktım yalan sözlerinden
bitmek bilmez hakaretlerinden
tiksiniyorum iğrenç yüzünden
anlamazsın halimden
sahi kimsin sen sen kimsin
ne varsa senden bende kalan
senin sandığın her ne ise
sorma itirazım yok
doldur heybene al çek git
yeter ki
çıkma karşıma
görmesin gözlerim seni
duymasın kulaklarım sesini
gurur duyduğun aşkın vardı
bir de oturmuş kişiliğin
öyle derdin kendini ifadende
görüldü gerçek yüzün
iğne kendine battığında
kin ve nefret her yanında
uzat ellerini aç avuçlarını
bir avucuna sevgini
diğerine küfrünü bıraktım
dilediğin gibi kullan tepe tepe
kalmasın senden bir iz
kapat şimdi sımsıkı avuçlarını
düşürmeden bir yerlere uzaklaş
koşarcasına git bakmadan arkana
yanılıp da arama
özledim de deme
yakışmaz şanına
özür de dileme
artık yoksun bende
şiir şiir dolaşma
yorumlarda arama
beni başkalarıyla da karıştırma
bak aynaya gör kendini
sonra savur tehditlerini
suskunluğum korkumdan değil
sanma bildiklerini bilmiyorum
benim de vardır söyleyeceklerim
kelime haznem de kıt değil
bulurum sana senin dilinden
getirme beni o çizgiye
tut çeneni kıs kuyruğunu
haddini bil otur yerinde...
Refik
11.04.2014
İstanbul
(
Utan Kendine Gel başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
11.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
