BEN HER BAYRAM BÖYLEYİM
Ben her bayram işte böyleyim,duvar diplerinde boynum bükülü
Ellerim kirli elbisem
sökük
Benim hiç bir bayram gömleğim ütülü
olmadı
Benim hiçbir bayram sevincim,de olmadı.
O küçücük ellerime kınalar
yakılmadı
Ne şeker toplayacak bir arkadaşım
Ne elleri öpülecek bir annem
oldu
Ben her bayram işte böyleyim
Soframı hazırlayacak, başımı okşayacak
Saçlarımı tarayacak, bir
annem olmadı …
Arkadaşlarım anlatırdı ben
imrenirdim
Acep bu ana dedikleri bu
kadar mı tatlı
Acep bu ana dedikleri her
sevgiden demi farklı
Bu nasıl bir canmış ki bu ne
yüce sevgiymiş ki
Anlatırken içim ağlıyor anam
içim ağlıyor
Benim hiç annem olmadı ki
Ben her bayram böyleyim
Herkes gülüp
eğlenirken,bayramlaşırken
Ben o neşeyi ,o sevinci
tadamıyorum
Düştüğüm o taşlı yollarda canım acıyor da
Ah anam ,ah bile diyemiyorum
Benim hiç annem olmadı ki
Düştüğüm zaman yavrum diyecek
Acıktığım zaman ekmek verecek
Üzerime en güzelinde
Ütülü elbiseler giydirecek
Saçımı tarayıp kokular sürecek
Bunları yapacak kimsem bir
annem olmadı ki
Ben her bayram işte böyleyim
Anlatmayla ,ağlamakla kaç
bayrama
Duygularımı sığdırabildim
ANNEM kaç bayram
Artık yazamıyorum ellerim
titriyor ,anlatamıyorum annem
Yokluğunu anlatamıyorum
anlamıyorlar
Kimler var ki beni anlayacak
Kimler var ki benim ile ağlayacak
Bak bu bayramda ellerim
kınasız kaldı anam
Kınasız ellerimi kına olmadan
kim koklayacak
Ben her bayram işte böyleyim
Fazlasını ne siz sorun nede
ben söyleyeyim
Hayatta ,hayatta en çok
istediğim
Bir Anam olaydı ,ben kör
olaydım
Bir anam olaydı ben
olmayaydım
Ben işte her bayram böyleyim
Ah anam ah
MALATYALI ŞAİR CAHİT ALUÇ