Online Üye
Online Ziyaretçi
Şu yetim gülüşüm al sana nakit
Ben zaten hep diyet öderdim Lâyla
Kanım bile sendin istersen akıt
Ölseydim ben sensiz ne ’derdim Lâyla
Işıklar söndüler kendi içimde
Her şey zehir oldu bakış açımda
Ellerin gezinmez artık saçımda
Ruhunu tutkuyla tadardım Lâyla
Kan kusar şiirler tan ağarırken
Hep garip yüreğim firakın varken
Resminin önünde öyle dururken
Gözünde bir dirhem kadardım Lâyla
Yıldızlar sönerdi o gülüşünden
Âlem sevda olur gelir peşinden
Sadece sen varsan düşmem yaşından
Ömrümü yoluna adardım Lâyla
Beyhude aşkına tevazu ettim
Hep ümit diyerek huyuna gittim
Ben aşka su oldum orada yittim
En kötü hisleri budardım Lâyla
Sana Lâyla derler ezelden beri
Hiç kimse kalmadı tutkundan geri
Eğer ki var ise sende değeri
Seninle sonsuza giderdim Lâyla
Rabbimin verdiği en tatlı bela
Aşığım diyordum sorardı hala
Âdeme müezzin vermeden sala
Demek ki hep sana kederdim Lâyla
Âdem Efiloğlu