Biz sevda dedik ce azýyor biri,
Sevgiyi müdara bir þey mi sanýr?
Yar vefa sunmaktan durmazken geri,
Nankörlük etmeye insan utanýr.

Sabýrla yaþanan çok zaman geçti,
Gönül kuþu nice aþklara uçtu.
Sinesini cümle aleme açtý,
Avcýsýna bile sever inanýr.

Gafil mi, safmýdýr, bilmem bu ne hal?
Aklolan bu iþe vermez hiç mahal.
Veyahut dostlarla yapar hasbihal,
Hasbihalsiz bütün yollar týkanýr.

Tahrih tekerrürde, saf ibret almaz,
Gecikir tedbiri, zamaný kalmaz.
Ýhanet edene dostluk da olmaz,
Gafilin iþinden tarih usanýr.

Saf yerine koyar, hak deyu soyar,
Ehli hak görünür, gözünü boyar.
Durmuþoðlum iþi, hal yola koyar,
Bir bakar adamý gözünden tanýr.

Hüseyin Durmuþ.