Online Üye
Online Ziyaretçi
Yar...
Her gün
İçim acıyor
Hangi lahzayı
Düşünsem
Sızım başlıyor
Çocukluğum
Gençliğim
Aklıma gelince
Hüzün başlıyor
Ruhumun
Hicran damlaları
Gözyaşım olarak
Satırları ıslatıyor
Kelimeler
Sanki
Hazırda bekliyor,
Kendiliğinden
Her nasılsa geliyor
Bu sahneleri
Yazarken
Düşünmek bile
Kifayet etmiyor
An sanki tazeleniyor
Öteler
Kimi bekliyor
Hevesler
Derdest olup
Sukuta çekiliyor
Umut bile
Kar etmiyor
Hazan vakti
Suhuletiyle
Bana sesleniyor
Ey can
Hesap vakti diyor
Sonra
Sessizliğine çekiliyor
Yerde ki yaprakta
Yapraksız dalda,
Kurumuş ağaçta
Suya hasret suda
Sualler kalbime
Usulca sesleniyor
Hicaz bir eser
İmdadıma yetişiyor
Gözler nemleniyor
Hissiyatım derleniyor
Yeter artık
Çekilme vakti diyor...
Mustafa Cilasun