Benim Babam Ölmedi...
Mayası bozuk bir yaşamın en ucunda
Dürüstlüğünün bedelini omuzladı
Zebani olmuş beşer yoluna dikenler serdi
Helale el uzatırken menüye haramı kattılar gizlice
Ömer'in(r.a) adaletine susamışken kanını içtiler
Benim babam ölmedi
Sırtında onca yılın derin yaralarını (s)akladı...
Kendimi bildim bileli elleri nasırlıydı
Sabahın köründe uyanan bir emekçiydi
Akşam yorgun bir bedenle soluklanırdı yuvada
Genç yaşta saçlarına beyazın beyazı düşmüştü
Çocuktum bilemedim
O rengin anlamını o yaşlarda çözemedim
Benim babam ölmedi
Hayatın acımasız bedelini çok ağır ödedi...
Babalar günü de ne imiş / o benim babam be babam
Güne özel yazmadım bu şiiri / o benim her günüm
Benim babam harbi güne yakışan adamdı
Zira bir gün olsun gözlerinde nem görmedim
Sadece gülümserdi ve o gülümsemenin ardında bir sır vardı
Dalardı bazen uzaklara derinden çekerdi sigarasını
Dumanı gözümü yaksa da büyük adamdı vesselam
Benim babam ölmedi
Yetmişine merdiven dayarken bile; kamburunu sırtladı...
Polat Tek
15.06.2014
Kaynak: hayatın reel kurumu
Kısa not :Babam yetmişin de ve bir kaç ameliyat geçirmiş bir çınar
Alzheimer hastası şuan / O unutsa da bazen beni !
Ben hiç bir zaman unutmadım seni babam,
Benim her günüm de sen varsın bugün de yarın da...
(
Benim Babam Ölmedi... başlıklı yazı
Polat Tek tarafından
15.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
