Kader demişim

Ben kendimi kaderin ellerine bırakmışım.

Ve mevsimler yıllar içinde orası burası derken

Diyar, diyar gezmiş dolaşmışım.

 

Ne kadere küsmüşüm,

Ne de, kaderime karşı gelmişim.

Kader ne dediyse, hepsini itiraz etmeden birer, birer yapmışım.

Bazen üzülmüş,

Ve bazen’ de, sevinmişim.

Peki, sen kaderinden hiç çektin’ mi dersen,

O da olmuş, onu’ da çok çekmişim..

Hayal kırıklığım’ mı, olmadı,

Yoksa pişmanlığım’ mı olmadı dersin

Kaderimden dolayı.

Kader beni çoğu zaman perişan etti’ de, mevsimler yıllar içinde,

Yine’ de kadere karşı gelmemişim.

 

 

Haykırıyorum, neyleyim, kader seni.

Bir umudum vardı olmadı, hayata kurban ettin beni.

Çökerttin belimi büktün sen ah… kader..

Neden, neden?

Benim gibi şu hayatı çok seveni.

 

Aslında ben kaderci değildim.

Kaderin değişebileceğini düşünenlerden yanaydım.

Denedim

Onu’ da, çok denedim’ de,

Kader ağını öyle bir örmüş’ ki bana, bu ağı yırtıp çıkamadım.

 

 

23 Haziran 2014-06-23

Ahmet Yüksel Şanlı er

Antalya

 

 

 

( Kader Demişim başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 23.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu