VATANIM OLSAN GEREK
Toprağında sulanır, göklere ulaşırım.
Güneşisin ufkumun, meyve verir dallarım.
Bozkırında deli tay, rüzgarla yarışırım.
Dört nala dolu dizgin, sana çıkar yollarım.
Dağ olursun ardıma, sırtımı yasladığım.
Ney olursun gönlüme, aşkınla seslediğim.
Dikenine katlanıp, sabırla beslediğim.
Sen gibi kokuyor hep, bahçedeki güllerim
Kurak gönlüme akan, aşkın billur bir pınar.
Yokluğunda yüreğim, bilsen nasılda yanar.
San’ki zikreder gibi, her an ismini anar.
Dilek tek sen olursun, seni söyler dillerim.
Dilenci’yim yanarım, vatanım olsan gerek.
Pervane olmuş ömür, yalnız seni severek.
Atlas okyanusunu, kulaç kulaç geçerek.
Belini sarmıyorsa, neye yarar kollarım.
Adem Çoban
(Dilenci)
(
Vatanım Olsan Gerek başlıklı yazı
Adem Çoban tarafından
12.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
