EN KISA ŞİİR
Kırgın bir sonbahar günüymüş o gün
Elli beş yıl önce seherde bu gün
Tire’ de ben dünyaya güldüm
İzmir in yemyeşi ilçesi Tire
Yedi tepe, erenler birinde Buğday Dede
Geçti benim çocukluğum Dere Kahve de
Rüzgarla yarışırdım, koşardım dağ, taş, tepe
Ah... benim çocukluğum söyle gittin nereye
Gençliğimi geçirdim, İzmir de seve seve
Bazen çiçekler açsa bu kısacık ömürde
Sitemim olmazdı hiç, şu geçmiş senelere
Ömür dediğimiz nedir uğrunda yanmak güle
Büyüdükçe öğrendik insanlık dolu hile
Ana, baba ne kardeş kalmadı biri bile
Yıllardır doldururum gurbette yaman çile.
Siyahlarım değişti, saçlarım döndü küle
Sevgiyi şu yüreğim aradı iki kere
Arka tekerlek gidip, dayandı ön tekere
Mutluluk yanıma uğramadın sen niye.
Hayat ; sensin bilirim şiirin en kısası
Aşk ise , insanlığın hiç bitmeyen tasası
Ölüm ; sen şu doğanın değişmeyen yasası
Her şeye rağmen yaşam, fanilerin çabası
Azrail sen geri dur daha yolun yarısı......





( En Kısa Şiir başlıklı yazı BelkızGÜNAYDIN tarafından 23.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu