İNSAN
Düşünüp derince, görüp
derince
Derinden derine dalmalı
insan
Gidişat manaya yönü
verince
Dalıp da hisseyi almalı
insan
Hak için gayretle,
çalış, çabala
Dönünce emek de,
meyveli dala
Fikir şerbetini,
süzerken bala
Sohbette lezzeti,
bulmalı insan
Yunusça düşünüp,
Yunusça gezip
Hayat menzilinde
sırları çözüp
Nefsini bağlayıp,
nefsini ezip
Selamı pay edip,
salmalı insan
Zamanı bulmalı an’ın
içinde
Bulmalı birini, bin’in
içinde
Sormalı canları, canın
içinde
Sevgi pınarından,
dolmalı insan
Mertlik hırkasını
sırtına giyip
Yolumuz erenler yoludur
diyip
Beraber bölüşüp,
beraber yiyip
Birlik beraberlik,
olmalı insan
Aşılmaz dağlarda, düz
olmak vardı
Mazluma ağlayan göz
olmak vardı
Gönüllere girip haz
olmak vardı
Orada yer bulup,
kalmalı insan
Yıllar kadar uzak, an
kadar yakın
Yaptığın her işin,
olsun yüz akın
İncinme, incitme, bir
kulu sakın
Kendi kendisini,
bilmeli insan
Yürekten doğmalı, gönül
güneşi
Zıttı gerçeğinin,
diğer, bir eşi
İcra yapar iken makamda
beşi
Kötülükle kini, silmeli
insan
Ben benden büyüğüm,
cihana sığmam
İğneden geçerim, iğneye
değmem
Kulları incitip,
boynunu eğmem
Gül gibi yaşayıp,
solmalı insan
Bir yol vardır gider,
yoldan da öte
Tohum tanesinden,
sonsuz nimete
İHLASİ muhtaçtır,
daim rahmete
Hakk’ın kapısını,
çalmalı insan
Bekir Akbulut
02.01
2014