Gurbet ağlıyor içimde
Gecenin sığ vakti
Saat 03:21
Uyuyor gece bile kendi koynunda
Nede çabuk tüketti zaman kendini
Fersiz gözlerim sessizlik içinde
Alnıma düşen titrek ışıklar hüzünlü
Yoksun
Sessiz ayrılığın solgun gül kokusu yayıldı odaya
Üçüncü sayfa haberlerine düştü yoksul sevdam
Kahrolan aşkım uç verdi “sen” yanından
Öksürüyor senle yaşadığımız mâzi
Ki hüzünleniyor Eylül yüreğim
Ne çölde akşamlar üşür şimdi
Ne kutupta yanar gündüzler bencileyin
Bir kandil söner mavinin buz renginde
Ve ben acılara âşina olurum
Sen bir metropolde imitasyon gül’sün
Ve kural tanımaz bir garipliktir,gurbettir sevdan
Temmuz’da buz kestiren…
Sulara değ/e/meyen ayaklarımın hüznüne inat,
Bir serin deniz taşar içimden dışıma
Avurtlarımda Afrika yoksulluğu bir çöküş
Taşı beni
Hadi !
Taşı beni gül yüreğinin sırtında
Gittiğin her yere
Gönüllü hamalım ol !
Göz bebeklerimde ver beni sana
Yada gözyaşlarımı toprağa
Bence
Uzatma sensizlik sürgünümü
Uzatma !
Uzatma ve dön !
Takatim sevmelerine kilitlendi
Süleyman Altunbaş…bafra…17.07.2014…03:21
