AŞK DENİLEN FASARYA
Depremlerle yıkılan sevdamız enkaz gibi
Bir kuyuya attın ki görünmez asla dibi
Değer vermedin aşka olamadın sahibi
Düşünme hiç boşuna şimdi vebalini çek
Kaybettin sevdiğini senin kabahatin çok
Akıttığım gözyaşı ırmak oldu göl oldu
Yıktığın hayallerim vaha iken çöl oldu
Senle yaşamak varken son sözün hep "öl" oldu
Aşk kaybetti kumarı gönül atınca hep yek
Bekleme hiç vuslatı, üzülme faydası yok
Topla aşktan kalanı kendine ganimet et
Biriktir gözyaşını yüreğine rahmet et
Aşk acısıyla yanan kalbime merhamet et
Yerin yok yüreğimde dünyada kalsan da tek
Kuru lafa aldırmam yalanına karnım tok
Gece gündüz derdin ki "seviyorum be gülüm"
Gönülden sevenleri ayıramaz ki ölüm
Sönmüş volkan gibiyim ne lavım var ne külüm
Şimdi tortusu çökmüş, bir sahrada kaldım şek
Sebebsiz çıkıp gittin benliğimi edip şok
Aşk denilen fasarya geç olsa da anladım
Düşündüm kara kara ve sonu planladım
Vefasızın aşkını, herkese yalanladım
Kalbim bir hoş olmuştu sevgini içince sek
Ne Nil’i sev ümit ver ne başını derde sok
NİLÜFER SARP
ŞUBAT 2014
(
Aşk Denilen Fasarya başlıklı yazı
Nilüfer Sarp tarafından
20.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
