Bir Kış Akşamı
" BİR KIŞ AKŞAMI "
Bir ocak ayı idi karlar yağarken.
Yitirdim umudumu çilem doğarken.
Karanlık sessizliği tümden boğarken.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Felek bir gün güldürmedi hep ağlattı.
Ufak yaşımda beni yetim bıraktı.
Yıl bin dokuzyüz yetmiş üç ay ocaktı.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Bülbüller uçtu baykuş kondu gülüme.
Yıkıldı gök kubbeler çöktü üstüme.
Yaş kırk iki boyun eğdi ölüme.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Ayım mahsunlaştı güneşimde söndü.
Dünyam karardı birden mahşere döndü.
On yedi ocak hemde çarşamba gündü.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Oysa ben babamı nede çok sevmiştim.
O istedi diye dünya'ya gelmiştim.
Daha ben on altıma yeni girmiştim.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Bir baba bu kadar çok sevilir elbet.
Neyleyim dünya dolusu olsa servet.
Babanın yerini tutmaz hiç bir kuvvet.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Gelmez olsaydın be sen on yedi ocak.
Çile verdin dert verdin hep kuçak kuçak.
Dünya şimdi bizede mezar olacak.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Kuşaktan kuşağa sürer bu çilemiz.
Babam yetim kalmıştı bizde yetimiz.
TAŞGIN,ım her gün dua söyler dilimiz.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Zekeriya TAŞGIN
21/07/2014
(
Bir Kış Akşamı başlıklı yazı
zkry06 tarafından
21.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
