Penceremin kenarında
Bir geceyi bir yıldızı, izliyorum
Tam dalıyorken hayale
İçime düşen bir rahmetle uyanıyorum
Ve dışarı çıkıyorum
Hiç bilmediğim sokaklara doğru ilerliyorum
Hiç bilmediğim yüzlere
Hiç bilmediğim duygulara dokunmaya gidiyorum
Bir adım atıyorum önce
Sesiz sakin bir adım
Ve mor menekşelerle karşılaşıyorum
Solmuş, tükenmiş bir halde
Sonra bir adım daha atıyorum
ufaktan küçücük bir adım
yalan gülücüklerin altında
kızarmış, karamış gözlerle karşılaşıyorum
ve bir adım daha atıyorum
yığınlaşmış sorularla beraber
mühürlenmiş kalplere rastlıyorum
bozguna uğramış yüreklere
bir adım, bir adım, bir adım daha
bitmek bilmeyen sigaramla, bir adım daha atmak istiyorum
dokunmak istiyorum fıtratlara
dokunmak istiyorum duygulara
son bir adım atmak istiyorum
hakikati anlatmak için son bir adım
lakin ne çare olabilir ki
faniliğin azabına dalmış insanlara...
CİHAN ADIGÜZEL