Güneş ilk ışıklarıyla aydınlatınca
Hayalin uyandırdı beni sabaha

Yere doğru düşerken yağmur tanecikleri
Aklımdan geçirdim ismini ve güzelliğini

Aklıma geldi titreyince içim birden
Yanına gelirdim bu saatlerde eskiden

Daha adımımı ilk attığım anda
Boğuldu gözlerim yaşlarla

Aşka siteme etmeye ayağa kalkınca
Karardı dünyam sabahın inadına

Çıktım dışarı sanki bir heves ile
Yeterdi bana gözlerinin hayali bile

Merak ettim bu sefer nereye gidekcektim
Denizin dalgasıyla durdu hayalim

Düşündüm bir kere kaç kez dedim olmaz duaya amin
Kaç kez batan güneşi bekledim

Ve sonunda artık belirmişti güneş denizin üstünde
Doğuyordu aynı heyecan aynı tat ile

Sanki güneş bir yandan ümit verme peşinde
Bulutlar da geldi acıların üzerine perde çekermişçesine

Boşuna bir uğraş olmuyor kış da bahar
Ağlarken gülmek kolay mı o kadar?

Unutturmamıştı seni ne güneş ne deniz
Sahilden de uzaklaştım sessiz, sessiz

Papatya da koklasam gül koklasamda
Olmuyor hiç birşey seninle aynı tatta

Çaresizliğimin resmi inkar etmeyeceğim
Bilmem ki daha nelerden geçeceğim

Belki bir fırtınada kaybolacağım
Belki de ömür boyu hayalinle yaşayacağım

Fakat ne olursa olsun sevecektim yine
Nasıl dayanabilirdim ki o gülücüğüne

Gözlerine, güzelliğine ve gülüşüne
Karar vermedim hangisi uğruna öleceğime












( Sensiz Sabah başlıklı yazı kkg tarafından 10/25/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.