Çocukça kurduğum hayaller kayıp giderken avuçlarımdan
Düne bakıyorum kayıplardan
Yarına bakıyorum umutsuzluktan ibaret
Çünkü;
sokakların kimsesiz ıslığı
Artık dolanıyor kalabalık bakışlar arasında
Ben gibi olan kimsesiz çocuklar da
Ya mendil satıyor trafik ışıklarında
Ya da araba yıkıyor
Kaldırımlarda uyuyup uyanıyorlar
Güneş kokan hayalleri
Sanki cehennem ateşinde
Bir bir yakılıyor
Ve tutsak gülüşler
Yarına öksüz bakan gözler taşıyorlar bakışlarında
Birbiri ardına gidenleri yazıyorlar yürek sayfalarına
Birbiri ardına terk edenleri çiziyorlar
Gözlerinin mercek sayfasına
Kayboluş sebeplerini
Gidenlerin nedenini bilmeden yaşamaya çalışıyorlar
Ve her gün yeni bir umutla koşuyorlar
Trafik ışıklarına
Belki bir gün gidenlerle karşılaşma umuduyla
....
Mehmet Aküzüm
