Tüm
ümitlerimi bitirdi.
Söyleyecek
söz kalmadı kelimelerim tükendi
Susmalıyım
dedim,
Evet
susma zamanı şimdi
İkinci
baharı yaşarken yüreğim
Gözyaşlarımı
süzdü kirpiklerim.
Şimdi
benden geriye kalan aynada ki eserin ben sadece
Yüreğim
sustu
Saklandı
benden kaçtı ilk günkü sevgim
Şimdi
susma zamanıdır diyerek
Madem
çok seviyorsun sus ve git dedim yüreğime.
Gitmek
gerekir miydi bilemedim
Ve…
Senden
gitmek için yola çıktım
Gel
gör ki
Uzaklaştıkça
sana daha da yakınlaştım
Anladım
ki
Gitmeler
de çare değilmiş
//Ben
sende tutuklu kaldım//
Gülmeyi
unutup gözyaşlarıma umut bağladım
İkinci
baharıma alışmaya çalıştım
Yalanlarla
tanışırken aşkta ilk aldanışımı yaşadım
Şimdi
delice sevdamdan geriye kalan
Gerçekleri,
gerçek sevgiyi arayışım oldu.
Bu
kadar kolay olmamalıydı
Heves
uğruna harcanışım
Oradan
oraya savrulup
Lime
lime parçalanışım
Acaba
kendimi toplar mıydım uzaklaşsam
Senden
ve aşkımdan gitmeliydim
Her
şeyi göze aldım kaçtım
Kendimden
Aşktan
Ve senden
Senden
ne kadar kaçtıysam
Bir
o kadar da sana yaklaştım
Anladım
ki gitmeler çare değilmiş
//Ben
sende tutuklu kaldım//
Önemsemeyişine
o kadar kırıldım ki
Kalmadı
tükendi zamanlarım
Günler
geçti
Haftalar,
haftaları kovaladı
Aylar
bitirdi beni
Yaşamamıştım
daha önce bahar
Her
şey bitmişti hayattan ümit kesmişken
Seninle
ikinci baharı yaşamaya başlamıştım.
Mevsimler
bildiğimiz gibi
Seninle
de olsa
Hazan
ve hüzün
Şimdi
senden kalan sadece yalnızlık
Ve
kırılmış kolum kanadım
Açmayacak
bir daha gönlümde bahar çiçekleri
Sarmayacak
kolların beni
Bende
senden gitmeliyim
Ama
nereye?
Çıktım
yola bazen gitmek gerekir diyerek
Yollar
uzadı
Uzadıkça
ben sana bir adım daha yaklaştım
Anladım
ki gitmeler de çare değilmiş
//Ben
sende tutuklu kaldım//
Mustafa
KARAAHMETOĞLU
Ankara,
25.06.2014
