Bir kuşu sevmek değilmiş birini sevmek ,
Bir kuş gibi gittiğinde anladım affet .
Her zaman içini ısıtmıyormuş birini düşünmek ,
Sensiz daha soğuk buralar ellerim üşüyor affet .




Ateş değilmiş sadece , insanı yakan ,
Bir kurşun değilmiş insanı vuran ,
Tek kibrit çakmadan yaktığında ,
Bana öyle uzaktan baktığında anladım affet .




Çok  parlak  değilmiş yıldızlar 
Eskisi kadar beyaz değil bulutlar 
Bu şehir karanlık  , bu şehir sessizmiş meğer 
Her gece hıçkırırken , yokluğunu haykırırken anladım 
AFFET ....
( Affet başlıklı yazı cemal metin tarafından 28.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu