Hepinizin bildiği gibi çok kısa bir zaman önce ilköğretim ve
orta öğretim kurumlarında ki öğrencilerin tümü ders başı yaptı. Yeni eğitim ve
öğretim yılı tüm öğrencilerimize ve velilerimize hayırlı uğurlu olsun. Çocuklarımız
iyi okusunlar ki yüreklerinde önce Allah korkusu, sonra da vatan sevgisi, insan
sevgisi olsun...
Yeni eğitim sitemi 4+4+4 olarak belirlendi bir iki sene
önce. İlköğretimin ilk kısmı dört sene, bir sonra ki aşaması yine dört sene,
orta öğretim de dört sene olarak eğitim ve öğretim hayatında ki yerini aldı.
Hepiniz ilkokul sıralarından geçtiniz bilirsiniz. İlkokulda öğretmene
öğretmenim diye seslenir bütün öğrenciler, hocam diye seslenen ya çok azdır ya
da hiç yoktur. Öğrenci ilk öğretimin ikinci aşamasına geçince (eskinin
ortaokulu) haliyle dersler ve öğretmen sayıları artmaktadır. Birçok öğrencide
öğretmenlerine Hocam diye seslenmektedir keza aynı durum lise de yani şimdinin
orta öğretiminde de devam etmektedir. Bizlerde orta öğretim ve lise hayatımız
sırasında öğretmenlerimize hep Hocam diyerek hitap ettik. Hoca kelimesi aslen
Farsça bir kelime olup dilimize yerleşmiştir. Bizler bir de cami
görevlilerinden olan imamlara, Hoca/Hocam deriz.
Yıllar önce televizyonlarda oynayan bir diziydi Hayat Bilgisi.
Baş rollerden birinde Perran Kutman hanımefendi Afet Güçverir karakteri ile
seyircinin karşısına çıkmıştı aydın ve bilgili bir cumhuriyet öğretmeni olarak.
Dizinin içinde öğrencilik yıllarımızda ki yaşantılarımızdan kırıntılar
bulabileceğimiz pek çok hikayecik ve öğe vardı. Onun diziye damgasını vurmuş
kalıplaşmış bir cümlesiydi çocuklar ona Hocam diye hitap ettiği zaman ''Hoca
Camide Hoca camide'' kelimesini peş peşe hemen patlatıverirdi. O zaman da
desteklediğim bir cümle değildi bu. İnsanları kısıtlamamak lazım bu konuda.
Özgür bırakın öğrenci veya kişi nasıl seslenmek istiyorsa öyle seslensin. Hocam
deyince de alınmaz öğretmenler. Öğretmenim deyince de alınmaz Hocalarımız.
Üniversite de akademik kariyer yapmış bay/bayan kişilere de
Hocam diye seslenir öğrencileri bunlarda o hitap şeklinden gurur duyarlar
göğüsleri kabarır. Ben şimdiye kadar hiç bir profesör ve doçentten duymadım ki
''Aman çocuğum bana Hocam demeyin sakın öğretmenim deyin.'' öğrencilerine böyle
bir uyarıda bulunsun.
Kısaca Hoca camide de olsun, orta öğretim kurumlarında da,
bilim üreten üniversitelerimizde de. İsimlere ve şahısların sıfatlarına
takılmayalım. Önemli olan çocuklarımıza iyi eğitim verebilmek, hocalarımızın ve
öğretmenlerimizin hayat kalitesini, geçim şartlarını kolaylaştırmak onlara
yaşanılabilir bir ülkede olduklarını hissettirmek. Hocalı ve öğretmenli yeni
eğitim ve öğretim yılı hepimize hayırlı ve uğurlu olsun. Hepinize en derin
sevgi ve saygılar...