Sırası Mıydı Ey Ölüm
Varlık dalarken derin bir uykuya
Geceyi sessiz bir çoğlık yarıyordu.
İnim inim.
Belli ki can cananın arıyordu.
Bütün tükenmişliğine rağmen
Son bir hamleyle toparlayıp kendini
Kükreyerek can
Yıkıyordu bendini.
Çatlıyordu katran karası,
Lânet olası gece orta yerinden.
Yaralı ceylan misali inliyordu can
Belli ki ayrılmıştı o da sevgili yarinden.
Ne dolunay umurundaydı
Ne de çakmak çakmak yıldızlar.
Hep mi böyle acı çeker ya Rab !
Boynu bükük yalnızlar.
Ya şimdi !
Hangi gece saracak dil bilmez acılarını
Hangi şafak yitik düşlerine doğacak.
Kimler dindirecek kahrolası sancılarını.
Bütün şiddetiyle gecenin sessizliği
Can'ı boğmaktaydı.
Şebnem taneleri ela gözlerinden
Sağ'nak sağ'nak yağmaktaydı.
Lambada alev,
Bedende can titriyordu.
Aklından canan
Gözünden hayali bir türlü gitmiyordu.
Yığıldı günün ilk ışıklarıyla yere beden
Can göklere yükselirken.
Sırası mıydı ey ölüm
Can'a canan beklenirken.
Halis Kandemir
(
Sırası Mıydı Ey Ölüm başlıklı yazı
Halis Kandmr tarafından
20.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
