Usun bir yanı düpedüz yanılgıda

Hani seyrelmiş dediğim şu gözyaşı

Bir bilsem neyindir bu sancı.

Birer birer solsa da umut yaprakları

Ah bir bilsem kıvraklığında iken ömrün

Neyin öfkesi bu yüreğinizde saklı…

Ayan beyan kıvılcım bu yakan ormanı

Ne hüznün rehaveti

Ne de evrimin ucu bucağı

Saklı anın hezimeti

Kovalarken birbirini peşi sıra

Yüklü yürek adsız duygularla.

Ne yanılgı ne yenilgi

Düpedüz yolun nihayeti

Biraz tümsek azıcık yokuş

Engebeli düpedüz en az ömür kadar.

Notalar bitimsiz adeta

Sesler alabildiğine emsalsiz

Kulaktan kulağa uzanan bir zincir misali

Örtüşmüş nice yalanla

O mahşeri kalabalık peşi sıra.

İte kaka bir ömür

Kim bilir kim mutlu kim sefil

Tutmuşken elinden o göçebe ruhun

Ne fark eder olsan tekil ya da çoğul.

Yaşamak kadar akıl almaz

Sevgi kadar vazgeçilmez

Sus payı belki de yaşanan nezdinde

Umutlar kadar yakın ya da uzak

Sanır mısın ki ömür bitimsiz…