Gönlümün Neşesi Yok
Gönlümün neşesi yok, ben yıllara dargınım
Ömrümce bir gün olsun doyasıya gülmedim,
Mevsimler yıllar olan, geçip giden zamanda,
Ömrümce bir gün bile doyasıya gülmedim.
Ömrümce çilem diye, yorulduğum yollarda
Yoruldum buna rağmen gülemedim sonunda.
Dünyanın her bir derdi, taç oldu’ da başımda,
Ömrümce bir gün bile doyasıya gülmedim.
Neylesin deli gönlüm, yeterince çekmişse,
Ömrünce bir gün bile, kader bana gülmezse.
Hayatta bazı zaman kahkaha ile gülsem’ de,
Ömrümce bir gün bile doyasıya gülmedim.
Hazanı bekler gibi, dal üstünde beklerken
Sarardım yere düştüm baharımda erkenden.
Yıllarca Hak yolunda, dertle cefa çekmekten,
Ömrümce bir gün bile doyasıya gülmedim.
Kul Yüksel direnirken, hayatında yaşama,
Gülmemiş hiçbir zaman, çeker bitmez çileyi
Diyor’ ki dertleşirken, bilsem’ de şu gülmeyi
Ömrümce bir gün bile doyasıya gülmedim.
02 Aralık 2014-12-02
Ahmet Yüksel Şanlı er
Antalya.
(
Gönlümün Neşesi Yok başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
2.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
