Özdeş kelimelerin
ısrarındaki o yakıcılık
Bariz bir yanılsamanın
tam da kıyısında
Sığıntı ve ödlek
tezahürü insan olmanın
Ve kanıksamak benliği
En derinden ve
tarafsızca.
Seyrelmek zamanda
Meylederken aslına
Yoktan var olmak
Ve Yaradan’ın varlığı
Kanıksanmış sonsuzluğun
ufkunda.
Kıt kanaat düşüngeçler
ara sıra
Derken onca teferruat
Ruhun buhranlı
tufanında.
Bazen ılık bir meltem
Bazen sert bir poyraz
Oradan oraya deviren.
Hoş bir minval şu satır
aralığı
İki ucun o sırdaş
yakınlaşması
Detayların ucube
tasavvuru.
Derken yönelmiş yoz
varlıkların tekerrürü
Eşliğinde hoyrat
esintinin
Hibe etmiş varlıkları o
korunaksız güruhun.
İvmesi bitimsiz var
oluşun
Binlerce gıybet
Emsali adeta sunumu şu
alemin.
Dile kolay, bir ömür
Yeri geldi mi nefis
nasıl da sömürür.
Yine yeniden insan
Evrenin merkezindeki
tek güç
Ezelden beri aslolan.