Sebebisin Sen - Çöl Yangınlarım
Bir Aralık ayıydı
Mıh gibi aklımda.
Aslı astarı olmayan kem bir söz seni benden ayırdı.
Keşke kör bir kurşun beni öldüreydi de
Senden ayırmayaydı.
Sahip olduğum en değerlim
Kıymetlimdin sen benim.
Bak şimdi elin ...
Sebebisin ey sevgili
Bu gözlerimdeki kızıl selin.
Ses vermiyor artık
Dağlar bile sesime.
Yoksa onlar da bana, küs mü ne ?
Tek dostum şiirlerim,
Ağlayarak yazmış olduğum ismine.
Ay'a da ne oldu ?
Saklanmakta karı kılıklı bulutların eteklerine.
Yüzünden düşen bin parça oluyor.
Sayende yüreciğim
Hasretini soluyor.
Titrek seslerimden okunmakta
İçimdeki her bir acının izi.
Ve, çöl yangınlarım.
Hangi bedene sığacak ya Rab !
Dağ gibi yılgınlarım.
Ürkek bir serçe gibi zavallı yüreğim
Sen söyle hele, kime gideyim ?
Hangi dala konayım ?
Hangi okyanus yürekli insanların sevgisiyle,
Arınayım yunayım ?
Ellerim de titremekte
Bakarken telefondaki resmine.
Usul usul dizlerim düşmekte yere.
Ne bir el sallanır bu limandan ne de mendil,
Çıkılırken bu son sefere.
Elveda hayat
Elveda anılar
Elveda gülüm.
Haydi alnımdan öp, ısıt beni
Soğuk yüzünde ey ölüm.
Halis Kandemir
(
Sebebisin Sen - Çöl Yangınlarım başlıklı yazı
Halis Kandmr tarafından
11.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
