Yek İken Düye Çıkmak
Sessiz bir çay bahçesinde,
Çayını yudumlarken sakince
Gördüm seni.
Dalmıştın,
Bilmediğim, nerelere,
Gözlerin hüzünlüydü.
Beklerken,
Korkuluydu bakışların.
Hiç aklımdan çıkmıyor ki.
Sonra çaya
İki şeker attın,
Çayda eriyen bendim.
Bir başınaydım
Çaresizdim.
Yek pareydim,
Düş yorgunuydu bedenim.
O çaya bile
İki şeker atılmıştı
Ben ise
Hala yek pareyim
Ne olur artık
Gelsen be sevgilim,
Tamamlansa artık bedenim.
Yek iken,
Düye çıksak,
Biliyorum bedenimi,
Alınca toprak,
Ancak
Huzura kavuşacak.
(
Yek İken Düye Çıkmak başlıklı yazı
cigdem-acar tarafından
2.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
